Μία νέα θεωρία προτείνεται από το Purdue University, η οποία μπορεί να λύσει το μυστήριο των σεισμών που προκαλούνται από ρήγματα που βρίσκονται στο εσωτερικό των λιθοσφαιρικών πλακών. Συγκεκριμένα, μελετήθηκε η περίπτωση του σεισμού που έγινε το 1811 και 1812 στο ρήγμα New Madrid.
Με βάση τη νέα θεωρία, η ενέργεια που είναι απαραίτητη να προκαλέσει σεισμό της τάξης 7 – 7,5 είναι αποθηκευμένη στο τμήμα του ρήγματος αρκετά χρόνια. Η αυξημένη αποσάθρωση από τον ποταμό Μισσισσιππή στο τέλος της τελευταίας παγετώδους περιόδου, μείωσε της δυνάμεις που κρατούσαν σχετική ισορροπία στην περιοχή, οδηγώντας στην ενεργοποίηση του ρήγματος New Madrid.
Ο λόγος για τον οποίο γίνονται σεισμοί στα όρια των λιθοσφαιρικών πλακών είναι λίγο εώς πολύ κατανοητός σήμερα. Αλλά πάντα υπήρχε πρόβλημα στην κατανόηση των σεισμών στο εσωτερικό της πλάκας, ιδιαίτερα χωρίς να υπάρχουν ορατά σημάδια παραμόρφωσης. Η νέα θεωρία συνδέει εξωτερικούς κλιματικούς παράγοντες όπως αυτόν της τήξης των καλυμμάτων πάγου με την δημιουργία σεισμικών γεγονότων.
Το ρήγμα New Madrid μελετήθηκε πάνω από 10 χρόνια με σταθμούς GPS, με τους οποίους θα εντοπίζονταν εδαφικές κινήσεις, σημάδι συσσώρευσης ενέργειας σε διάφορα σημεία του ρήγματος. Κάτι τέτοιο όμως δεν διαπιστώθηκε κατά μήκος της ρηξιγενούς ζώνης.
Έτσι οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί σεισμός, θα ήταν από «αποθηκευμένες» τάσεις. Παλαιές γεωλογικές δραστηριότητες όπως το άνοιγμα του Ατλαντικού και η ορογένεση στην περιοχή, θα πρέπει να έδωσαν τις απαραίτητες τάσεις οι οποίες βρίσκονταν σε ισορροπία με το περιβάλλον. Το γεγονός της ανόδου της περιοχής, αποτέλεσμα της διάβρωσης που προκαλεί ο Μισσισσιππή μαζί με την τήξη των καλυμμάτων πάγου, οδήγησε στην απελευθέρωση της ενέργειας.
Για μία περίοδο από 16.000 μέχρι 10.000 BP, τα καλύμματα πάγου έλιωναν σταθερά και κατέληγαν στο Μισσισσιππή. Με τη ροή του ποταμού και τις πλημμύρες που αυτός προκαλούσε, διάβρωσε ένα σημαντικό κομμάτι του υποβάθρου, μειώνοντας ταυτόχρονα το βάρος και επομένως την πίεση στην περιοχή.
No comments:
Post a Comment